Continuïteit en multidisciplinair karakter spreekt aan

“Ik vind het fijn om patiënten echt te leren kennen. Als je steeds op een andere plek zit, blijft het vaak brandjes blussen."
Lisanne van der Horst, huisarts bij gezondheidscentrum Reigersbos in Amsterdam

Van waarnemen naar dienstverband

Lisanne van der Horst is huisarts bij gezondheidscentrum Reigersbos, een van de zes centra van GAZO in Amsterdam Zuidoost. Ze leerde de organisatie kennen tijdens haar opleiding en kwam er terug toen ze in de buurt kwam wonen en zocht naar meer continuïteit. “Ik wilde wat meer rust en balans voor mezelf en voor ons gezin met twee kleine kinderen.”

Zoals veel jonge huisartsen koos Van der Horst na haar opleiding voor het waarnemerschap. Maar na een paar waarnemingen kreeg ze behoefte aan een vaste werkplek. Ze vertelt: “Ik vind het fijn om patiënten echt te leren kennen. Als je steeds op een andere plek zit, blijft het vaak brandjes blussen en daar word ik niet zo gelukkig van. Als je mensen leert kennen, kun je meer de diepte in en wordt je werk interessanter. Daar was ik naar op zoek.” 

Meerwaarde

Ook het multidisciplinaire karakter van het gezondheidscentrum is voor haar een pré. De lijntjes naar de fysiotherapeut, de psycholoog, de apotheek, het lab en de welzijnswerkers samen zijn kort. Je kent de gezichten, zegt Van der Horst. “De drempel voor samenwerking is hier veel lager. We zijn echt een team en leveren samen goede zorg.” Sowieso vindt ze het een meerwaarde om huisartscollega’s te hebben, elke jonge arts loopt immers tegen vragen aan. “Het is fijn om ervaren collega’s te hebben met wie ik even kan sparren, dat houdt me ook scherp.
Lisanne van der Horst

Ruim budget voor nascholing

Ze gaat verder: “Ik ben niet echt een regelneef en dat moet je als vrijgevestigd praktijkhouder gewoon zijn met alle organisatorische en administratieve rompslomp die daarbij komt kijken. Zeker nu de druk op de huisartsenzorg toeneemt vraagt het praktijkhouderschap veel overgave aan je werk. Hier in het gezondheidscentrum verdien ik iets minder. Maar vergis je niet, de startersaftrek stopt na vijf jaar en de arbeidsongeschiktheidsverzekering wordt steeds duurder. Verder heb ik hier geen extra kosten, ook niet voor de dure herregistratie elke vijf jaar, en voor nascholing en abonnementen krijg ik een ruim budget.”

Samen met haar collega’s is Van der Horst verantwoordelijk voor de eigen praktijkvoering. Zo besloten ze vorig jaar om over te stappen naar een 15-minuten spreekuur (in plaats van 10). Ze werkt nu drie dagen per week (met gemiddeld een dag per maand dienst). Dat geeft haar tijd voor haar gezin. Wanneer de kinderen (nu anderhalf en vier) ouder zijn, wil ze zich naast de patiëntenzorg gaan bezig houden met het GAZO-brede beleid. Ze is erg te spreken over de manier waarop GAZO voortdurend streeft naar meer kwaliteit, samen met grote partners zoals het AMC. Ook onderwijs geven en meer vaktechnische verdieping hebben haar interesse.

Wat zou ze jonge huisartsen adviseren? “Dat je moet kijken naar wat bij je past. In welke situatie zit je, wat ambieer je. Wil je overal kijkjes in de keuken dan kun je gaan waarnemen. Maar heb je geen zin in elke dag een andere werkplek en steeds improviseren, dan is loondienst in een gezondheidscentrum een goed en interessant alternatief, omdat je dan het huisartsenvak in de volle breedte beoefend, méér dan als waarnemer.”